در این نوشته می خوانید:
تحلیل رفتن لثه زمانی است که بافت لثه از دندان های شما جدا می شود و ریشه های زیر آن نمایان می شود. عوامل متعددی باعث بروز این مشکل می شوند، از جمله مسواک زدن خشن، سیگار کشیدن و حتی ژنتیک. درمان ها شامل آنتی بیوتیک ها، دهانشویه های ضد میکروب، و جراحی هستند. تحلیل لثه را نمی توان معکوس کرد، اما درمان می تواند از بدتر شدن آن جلوگیری کند.
تحلیل رفتن لثه شکلی از بیماری لثه است. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که بافت لثه از روی دندان های شما کنار می رود، و ریشه های زیرین آن نمایان می شوند. این باعث می شود دندان های شما در برابر پوسیدگی ها آسیب پذیرتر شوند. دندان های شما می توانند هنگام مسواک زدن یا هنگام غذا خوردن حساس تر شوند. تحلیل لثه می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. این شرایط ممکن است یک یا چند دندان را درگیر کند.
در حالی که تحلیل لثه می تواند افراد را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد، اما بیشتر در افراد بالای 65 سال شایع تر است. به احتمال زیاد شما بیشتر مستعد تحلیل لثه خواهید بود اگر:
تحلیل لثه یک مشکل شایع دندانی است. در واقع، تقریباً 88 درصد از افراد بالای 65 سال در یک یا چند دندان تحلیل لثه دارد.
بارزترین نشانه تحلیل رفتن لثه، قرار گرفتن ریشه دندان بدون پوشش محافظ در معرض محیط دهان است. سایر علائم هشدار دهنده تحلیل لثه عبارتند از:
تحلیل لثه، در صورت عدم درمان می تواند منجر به بروز دیگر مشکلات جدی برای سلامت دهان و دندان ها شود، مانند تحلیل استخوان، جابجا شدن یا احساس “تکان خوردن” دندان، یا حتی از دست دادن دندان. در صورتی که متوجه هر یک از علائم ذکر شده در بالا شدید، فوراً با دندانپزشک خود قرار ملاقات بگذارید.
لثه های شما ممکن است به دلایل مختلفی تحلیل بروند. علل تحلیل لثه عبارتند از:
اغلب اوقات، بهداشت نامناسب دهان و دندان یکی از عوامل مؤثر در تحلیل لثه است، اما همیشه اینطور نیست. بسیاری از افراد به سادگی به صورت ژنتیکی لثه های آنها بافت نازکی دارد.
مهم نیست که علت تحلیل لثه شما چیست، تشخیص و درمان به موقع می تواند به پیشگیری از بروز مشکلات طولانی مدت برای سلامت دهان و دندان کمک کند.
دندانپزشک شما می تواند تحلیل لثه را طی یک معاینه معمول تشخیص دهد. آنها میزان تحلیل رفتگی لثه روی هر دندان را با استفاده از ابزار خاصی به نام پروب پریودنتال اندازه گیری می کنند.
تحلیل استخوان در نواحی تحلیل رفته لثه شایع است. به همین دلیل، دندانپزشک شما پاکت های پریودنتال اطراف هر دندان را نیز اندازه گیری می کند. اندازه پاکت های سالم بین 1 تا 3 میلی متر است. با ژنژیویت (التهاب لثه)، پاکت ها 4 میلی متر هستند. اگر به بیماری پریودنتال مبتلا هستید، اندازه پاکت های شما 5 میلی متر یا بالاتر خواهند بود.
متأسفانه، لثه های تحلیل رفته نمی توانند دوباره رشد کنند. اما، برای جلوگیری از تشدید تحلیل لثه می توانید اقداماتی را انجام دهید.
بسیاری از افراد مبتلا به تحلیل لثه درد یا حساسیت را تجربه می کنند. علت این است که ریشه های دندان های شما با مینای محافظ پوشانده نشده اند. آنها با سمان پوشانده شده اند، که چندان قوی نیست. دندانپزشک شما می تواند از وارنیش فلوراید یا سایر عوامل ضد حساسیت برای کاهش ناراحتی ناشی از عقب رفتن لثه ها استفاده کند. همچنین می توانید از خمیر دندان های ضد حساسیت در منزل استفاده کنید. دندانپزشک شما می تواند از مواد بی حس کننده استفاده کند تا در طول تمیز کردن دندان شما نیز راحت تر باشید.
همانطور که در بالا اشاره شد، خمیر دندان ضد حساسیت می تواند به کاهش ناراحتی مرتبط با تحلیل لثه کمک کند. به دنبال مواد فعال مانند نیترات پتاسیم، فلوراید قلع، آرژنین و کلرید استرانسیوم باشید. این مواد به آرام کردن اعصاب داخل دندان کمک می کنند. خمیر دندان ضد حساسیت زمانی بهتر است که در طولانی مدت استفاده شود، و ممکن است چندین هفته طول بکشد تا اثر بخشی آن آغاز شود.
درمان تحلیل لثه تا حد زیادی به علت ایجاد این شرایط بستگی دارد. موارد خفیف تحلیل لثه ممکن است با درمان های غیرجراحی مانند آنتی بیوتیک های موضعی، باندینگ دندان یا ارتودنسی بهبود یابند. با این حال، در بیشتر موارد، برای اصلاح کامل این مشکل، جراحی تحلیل لثه نیاز است.
درمان های غیرجراحی برای تحلیل لثه ممکن است شامل موارد زیر باشند:
جراحی پیوند لثه قابل پیش بینی ترین و با دوام ترین گزینه درمانی برای تحلیل لثه است. به طور معمول، پریودنتیست (متخصص لثه) این فرایند را انجام می دهد.
طی این جراحی، از پیوند لثه برای جایگزینی بافت از دست رفته لثه استفاده می شود. پیوند معمولاً از سقف دهان گرفته می شود، اما گاهی اوقات می تواند از بافت استریل شده اهدا کننده انسانی باشد.
پیوند لثه هنگامی که در موقعیت مناسب قرار بگیرد، جراح شما آن را در جای خود بخیه می زند. انواع مختلفی از روش های پیوند لثه وجود دارند. جراح شما می تواند در تعیین اینکه کدام یک برای شرایط شما مناسب است کمک کند. روش های امروزی پیوند لثه کم تهاجم تر هستند.
زمان بهبودی شما به عوامل مختلفی بستگی خواهد داشت، از جمله تعداد دندان هایی که قرار است تحت درمان قرار بگیرند، جایی که بافت پیوند لثه از آنجا گرفته شده است، و نوع فرایند پیوند انجام شده. در بیشتر موارد، افرادی که تحت فرایند جراحی تحلیل رفتگی لثه قرار می گیرند، بعد از حدود دو هفته به حالت عادی باز خواهند گشت.
جراح شما دستورالعمل های دقیق بعد از جراحی را در اختیار شما قرار خواهد داد. شما باید این دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید تا بهبودی راحت و موفقیت آمیزی را پشت سر بگذارید.
همیشه نمی توان از تحلیل رفتن لثه جلوگیری کرد، بخصوص اگر از نظر ژنتیکی بافت های لثه شما مستعد نازک بودن باشند. با این حال، با مراقبت صحیح از دندان ها و لثه، می توانید خطر ابتلا به عفونت لثه را به میزان قابل توجهی کاهش دهید. مثلاً:
اگر دندانپزشک متوجه شود که شما دچار تحلیل خفیف لثه شده اید، ممکن است برخی از درمان های غیر جراحی مانند آنتی بیوتیک های موضعی یا باندینگ دندان را امتحان کند. اگر تحلیل لثه متوسط تا شدید دارید، احتمالاً شما را برای مشاوره پیوند لثه به متخصص یا جراح دهان ارجاع خواهد داد.
تحلیل لثه قابل درمان نیست. اما، با درمان و مراقبت مناسب می توان آن را با موفقیت مدیریت کرد.
اگر متوجه شدید که ریشه دندان های شما بیشتر از گذشته قابل مشاهده است- یا اگر حساسیت دندان ها افزایش یافته است- ممکن است دچار تحلیل لثه شده باشید. مهم است که با مشاهده اولین نشانه از این مشکلات با دندانپزشک خود تماس بگیرید. تحلیل لثه هرچه زودتر شناسایی و درمان شود، شانس بیشتری برای حفظ سلامت دهان و دندان های خود خواهید داشت.
یادگیری هر چه بیشتر در مورد تحلیل لثه می تواند به شما کمک کند تا از بروز مشکلات متداول جلوگیری کنید و سلامت دهان و دندان های خود را احیاء کنید. در اینجا چند پرسش وجود دارند که باید از دندانپزشک خود بپرسید:
تحلیل لثه در صورت عدم درمان، می تواند سلامت دهان و دندان های شما را مختل کند. حتی اگر دچار درد یا حساسیت نمی شوید، اگر لثه های شما عقب رفته اند، مهم است که با دندانپزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند به شما بگویند که مشکل چقدر جدی است و برای محافظت از سلامت دهان خود چه اقداماتی می توانید انجام دهید.