کودکی با شکایت از زخم شدن لثه پشت دندان های بالا مراجعه نمود در معاینه کوچکی و عقب بودن بیش از حد فک پایین( cl II اسکلتی) تشخیص داده شد. با توجه به سن بیمار که هنوز وارد دوره جهش رشدی بلوغ نشده بود و رشد کافی وجود داشت درمان اصلاح رشد جهت جلو آوردن فک پایین و رفع تنگی فک بالا با استفاده از پلاک های متحرک آغاز شد.دوره درمان و نگدارنده آن ۱۷ ماه به طول انجامید.
پس از اطمینان از ثبات رشد فک پایین و رویش دندان های دایمی، با توجه به بی نظمی در هر دو قوس درمان ارتودنسی ثابت بدون کشیدن دندان آغاز شد.
دوره ارتودنسی ثابت ۱۵ماه بود و در پایان ریتینر ثابت در فک پایین و ریتینر متحرک در دو فک تجویز شد.