خانمی با نارضایتی از موقعیت دندان ها و فک پایین مراجعه نمود.
در معاینه کلینیکی مشخص شد فک بالا عقب تر بوده و باعث عمیق شدن چین بینی-لبی ایشان و روابط دندانی نادرست شده است و نیز غیبت مادزادی دندان های آسیای کوچک دوم در فک پایین وجود داشت.
بیمار درمان جراحی فک به منظور جلو آوردن فک بالا را نپذیرفت. درمان ارتودنسی ثابت دو فک با هدف اصلاح زوایای دندانی و جلو آوردن مجموعه دندان های فک بالا آغاز شد. در این مورد از مینی اسکرو در فک پایین به عنوان تکیه گاه اسکلتی به منظور جلو آوردن مجموعه دندانی فک بالا استفاده شد.
زوایای دندانی دو فک اصلاح شد و جهت دستیابی به جفت شدن صحیح فضای دندان های غایب برای جایگزینی توسط ایمپلنت حفظ شد.
دوره درمان فعال ۱۵ ماه بود و در انتها ریتینر ثابت در فک پایین و ریتینر متحرک در دو فک تجویز شد.