در این مراجعه کننده، که از بی نظمی دندان ها شکایت داشت پس از معاینه رابطه Cl IIفکی به علت رشد بیش از حد خلف فک بالا به سمت پایین و چرخش فک پایین به عقب تشخیص داده شد. بی نظمی متوسط در فک بالا و خفیف در فک پایین وجود داشت.
با توجه به سن بیمار که هنوز رشد ادامه داشت امکان هدایت به سمت درمان ارتودنسی-جراحی وجود نداشت.
درمان ارتودنسی ثابت در ناحیه عقب فک بالا و پایین (ازآسیای کوچک اول تا آسیای بزرگ دوم) آغاز شد. در فک پایین لینگوال آرچ جهت جلوگیری از رویش بیشتر دندان ها قرار داده شد. پس از دستیابی به ضخامت مناسب سیم مینی اسکرو(ایمپلنت موقت) بین ریشه دندان های آسیای اول و دوم و بین ریشه دندان های آسیای کوچک اول و دوم قرار داده شد و بدین وسیله اینتروژن دندانهای خلفی فک بالا انجام شد. با پیشرفت درمان به ندریج اپن بایت قدامی بسته شد و چرخش رو به جلو فک پایین موجب اصلاح رابطه دو فک گردید. سپس براکت گذاری دندان های قدام دو فک جهت دستیابی به نظم دندان ها انجام شد.
کل دوره درمان ۲۰ ماه به طول انجامید. در انتهای درمان ریتینر ثابت در فک پایین و ریتینر متحرک در دو فک تجویز شد.