در این نوشته می خوانید:
همه ما می دانیم که فرآیند ارتودنسی چیست و چه کاربردهایی دارد؛ اما برای آن که با این موضوع به طور دقیق تر آشنا شوید در این مقاله سعی می کنیم توضیح مختصری از این روش درمانی برایتان بازگو کنیم. پس از آن به سراغ اثرات داروها بر درمان ارتودنسی خواهیم رفت. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید تا اطلاعات مفیدی در این زمینه در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.
ارتودنسی شاخه ای تخصصی تر در دندانپزشکی به شمار می رود. به کمک این فرآیند قادر خواهید بود هر گونه ناهنجاری و اختلال در بین دندان ها و فک را از بین ببرید و درمان کنید. درمان ارتودنسی کاملاً وابسته به استقامت دندان های افراد و میزان تبحر متخصص ارتودنسی می باشد؛ اما در این راستا عوامل دیگری همچون مصرف برخی داروها یا ترشح برخی هورمون ها می توانند بر روند درمانی ارتودنسی متأثر واقع شود.
در زمانی که دندان های خود را ارتودنسی می کنید و از این روش جهت درمان بی نظمی های دندانی بهره گرفته اید دندان های شما در این دوره با بهره گیری از ابزارهای ارتودنسی نظیر براکت ها کمی جا به جا شوند. این تحرک دندان ها ممکن است بر اثر عوامل گوناگونی رخ دهد. در واقع فرآیند ارتودنسی طوری تعبیه شده است که باید میزان کافی فشار توسط براکت ها به دندان ها وارد شود تا آن ها در جایگاه اصلی و صحیح خود قرار بگیرند. داروهای شیمیایی که وارد خون افراد می شوند ممکن است بر روی فشار وارد شده توسط براکت ها به دندان ها تأثیر بگذارند. در برخی مواقع این داروها ممکن است روند درمان ارتودنسی را به سمت دشوارتر بکشاند و در برخی مواقع ممکن است روند درمان را تسریع بخشد. به همین دلیل است که موضوع مطلع کردن ارتودنتیست خود از داروهایی که مصرف می کنید تا این حد اهمیت دارد.
وجود مواد مختلفی که وارد خون افراد می شود می تواند در روند درمان ارتودنسی تأثیر بگذارد. همه ما می دانیم که با مصرف داروها ابتدا آن ها را وارد خون می کنیم و بدین وسیله به قسمت های مختلف بدن منتقل خواهند شد. به دنبال این قضیه عملکرد قسمت های مختلفی از بدن ممکن است دستخوش تغییراتی شود. حال باید دانست که برخی از این داروها توانایی کند کردن سرعت حرکت دندان ها را دارند و این مورد می تواند بر کاهش روند درمان تأثیر بسزایی بگذارد. این در حالی است که برخی از داروها دقیقاً عکس این مورد عمل می کنند و می تواند روند درمان و حرکت دندان ها را افزایش دهند.
داروهای مختلفی که به صلاحدید بسیاری از پزشکان متخصص تجویز می شوند ممکن است در روند درمان ارتودنسی مؤثر واقع شوند و سبب افزایش حرکت دندان ها و در نتیجه کاهش مدت زمان دوره درمان شود. به عنوان مثال داروهایی همچون مواد کلسیم دار، کلاژن ها، آدنوزین مونو فسفات و پروستاگلاندین و… می توانند دوره درمان را کاهش دهند. دلیل این امر این است که چنین داروهایی می توانند سبب کاهش التهاب و تورم دهان و لثه شوند. جالب است بدانید به کمک چنین داروهایی می توانید درد ناشی از درمان ارتودنسی را کاهش دهید.
احتمالاً پس از اتمام مراحل ارتودنسی، ارتودنتیست از شما می خواهد در مصرف مسکن ها به هیچ عنوان زیاده روی نکنید. دلیل این امر این است که مسکن ها در اکثر مواقع سبب ممانعت از حرکت دندان ها می شوند. لازم به ذکر است در صورتی که با مشکلات و بیماری هایی مواجه هستید که حتماً نیاز به مصرف داروهای مسکن و یا داروهای غیر استروئیدی است احتمالاً لازم باشد از انجام روش درمانی ارتودنسی صرف نظر کنید. مگر اینکه طبق شرایطی و با نظر پزشک معالج خود داروها را عوض کنید. داروهایی همچون دیکلوفناک، ترامادول، آسپرین و مورفین ها و… نیز تأثیر مستقیمی بر کاهش سرعت حرکت دندان ها خواهند گذاشت. به همین دلیل است که از افراد می خواهیم قبل از انجام ارتودنسی با ارتودنتیست خود مشورت کند و در صورت لزوم مصرف برخی داروها را با مشورت پزشک معالج خود قطع کنید. پس از آن که درمان ارتودنسی انجام گرفت حتماً طبق نظرات و توصیه های ارتودنتیست خود پیش بروید. از او بخواهید تا به شما بگوید دقیقاً باید از مصرف چه داروهایی اجتناب کنید و جهت تسکین درد از چه داروهایی بهره گیرید.
خوشبختانه این نوع داروها به هیچ عنوان روند درمان ارتودنسی را مختل نخواهند کرد. به همین دلیل افراد قادر هستند در طول درمان ارتودنسی از هر نوع مکمل یا ویتامینی که دوست دارند بدون هیچ گونه نگرانی خاصی استفاده کنند. لازم است بدانید در بین مکمل ها ویتامین D برای استخوان سازی بسیار مفید و مؤثر است؛ اما مصرف این نوع دارو یا هر نوع ویتامین دیگری اگر بیش از اندازه نرمال باشد قطعاً مشکلاتی در بر خواهد داشت.
داروهایی که جهت درمان کم کاری تیروئید مصرف می شوند قادر هستند روند حرکت دندان ها را در طول درمان ارتودنسی افزایش دهند. در صورتی که چنین داروهایی را مصرف می کنید در مدت زمان بسیار کمی شاهد تغییرات روند درمانی خواهید بود.
بر اساس تحقیقات انجام شده و تجربیات به آمده این نوع دارو کاملاً قادر است توان حرکت را از دندان ها بگیرد و آن ها را به طور کامل مهار کند. تأثیر چنین دارویی بر حرکت دندان ها را نباید دست کم گرفت.
این نوع دارو نیز مانند قبلی اثر مهارکنندگی بر دندان ها دارد. در نتیجه ممکن است سبب کاهش حرکت دندان ها شود. با مصرف کلسی تونین ها اثر براکت ها جهت حرکت دادن به دندان ها به طور واضحی کم خواهد شد.
به صورت کلی باید بگوییم که اکثر افراد می توانند از روند درمانی ارتودنسی جهت برطرف نمودن اختلالات دندانی و فکی خود بهره گیرند؛ اما لازم است در صورتی که به بیماری خاصی مبتلا هستید و یا داروهایی نظیر داروهایی که در متون فوق برایتان ذکر کردیم را مصرف می کنید لازم است ارتودنتیست خود را از این مسئله مطلع کنید. لازم است بدانید برخی از بیماری های دهانی نظیر بیماری و عفونت لثه ای نیز باید قبل از انجام ارتودنسی به طور کامل برطرف شوند. پس از آن ارتودنتیست می تواند فرآیند ارتودنسی را بر روی فک و دندان های فرد پیاده کند.
همان طوری که می دانید هر چه سن افراد بالاتر رود احتمال ابتلا به انواع بیماری ها و مصرف انواع داروها بالاتر خواهد رفت؛ بنابراین مصرف داروها بر درمان ارتودنسی اثراتی خواهد گذاشت. این افراد باید با ارتودنتیست خود صحبت کنند و داروهای مصرفی را در اختیار وی قرار دهند. ارتودنتیست با بررسی دقیق از میزان مصرف و دوز مصرفی هر یک از داروها نحوه انجام ارتودنسی را برای بیمار شرح خواهد داد. در برخی مواقع می توان با مشورت پزشک، داروی متأثر در ارتودنسی را به دارویی دیگر با همان میزان کارایی بدل کرد.