هدگیر ارتودنسی در کودکان

هدگیر ارتودنسی به عنوان یک ابزار ارتودنسی خارج از دهان شناخته می شود و به منظور ایجاد فشار بیشتر بر روی فک و دندان ها معمولا به دور سر بسته شود. این ابزار به تصحیح مال اکلوژن در زمانی که دندان ها به درستی بر روی هم قرار نمی گیرند، کمک می کند. هدگیر ارتودنسی همانطور که از نام آن پیداست بر روی سر قرار گرفته می شود. اغلب از هدگیر ارتودنسی در کنار براکت ها استفاده می شود: در درمان ارتودنسی، در حالی که براکت ها موقعیت دندان ها را تصحیح می کنند، هدگیر ارتودنسی  به منظور اصلاح کردن موقعیت فک مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین در برخی از شرایط از آن برای حرکت دندان ها، به ویژه دندان های آسیاب استفاده می شود.

از آنجا که استخوان فک در کودکان و نوجوانان در حال رشد است و به راحتی قابل تغییر است، استفاده از هدگیر ارتودنسی به ویژه برای کودکان و نوجوانان بسیار موثر می باشد. اگرچه از هدگیر ارتودنسی مانند گذشته استفاده نمی شود، اما استفاه از آن منسوخ نشده است. به کار بردن هدگیر ارتودنسی به ویژه برای انواع خاصی از اختلالات بایت موثر است.

کاربرد هدگیر ارتودنسی

اغلب از هدگیر ارتودنسی به منظور تصحیح مال اکلوژن استفاده می شود که در اثر عدم رابطه صحیح میان فک بالایی  و فک پایینی رخ می دهد. انواع مختلفی از مال اکلوژن وجود دارد که از مهم ترین آنها می توان به اوربایت و آندربایت اشاره کرد:

مال اکلوژن کلاس 2: در این شرایط دندان های جلویی بالایی هنگام بسته شدن دهان جلوتر از دندان های جلویی پایینی قرار می گیرند.

مال اکلوژن کلاس 3: در این حالت دندان های جلویی و فک پایین در هنگام بسته شدن دهان نسبت به دندان های جلوی بالایی بیرون زدگی دارند.

سایر انواع مال اکلوژن شامل اورجت  و کراس بایت می شود که در آن یک یا چند دندان بالایی بر روی دندان های پایینی غیر همتای خود قرار می گیرند.

کودکان و هدگیر ارتودنسی

انواع و نحوه عملکرد هدگیر ارتودنسی

هدگیر ارتودنسی دارای سه نوع اصلی است:

• هدگیر گردنی: لنگرهای موجود در پشت گردن به منظور اصلاح اوربایت با ایجاد فشار، موجب حرکت فک و دندان ها می شوند.
• هدگیر پشت سری: مانند هدگیر گردنی، لنگرهای متصل به براکت های روی دندان ها با اعمال فشار زمینه حرکت دندان ها و اصلاح اوربایت را ایجاد می کنند. البته در هدگیر پشت سری، لنگرهای هدگیر در پشت سر قرار دارند. از این هدگیر ارتودنسی اغلب در زمان هایی استفاده می شود که کودک دچار اپن بایت نیز باشد. اپن بایت زمانی رخ می هد که هنگام بسته شدن دهان، دندان های بالا و پایین یکدیگر را لمس نمی کنند.
• هدگیر کشش معکوس: لنگرهای آن روی پیشانی و چانه قرار می گیرد تا برای حرکت فک بالایی به جلو و اصلاح آندربایت فشار مورد نیاز را اعمال کند.

به طور معمول هدگیر ارتودنسی را با اضافه کردن تجهیزاتی مانند قلاب ها (برای ایجاد نیروی بیشتر به فک و دندان ها)، بندهای الاستیک (برای تراز کردن بایت)، ریتینرها (برای نگه داشتن دندان در موقعیت خود)، پاور چین (برای تنظیم موقعیت دندان)، ضربه گیر لب (به منظور ایجاد فضایی برای دندان های پایین)، و کمان های صورت (سیم های خارجی که در طول صورت ادامه می یابد و وارد دهان می شوند) تقویت می شود.

دلائل استفاده از هدگیر ارتودنسی

روش هایی که در آن استفاده از هدگیر ارتودنسی برای بیماران دارای مزیت است شامل موارد زیر می شود:

• استفاده در شرایط ضروری: ارتودنتیست ها تنها در مواقع ضروری از هدگیر استفاده می کنند. این شامل شرایطی می شود که دندان ها باید به جلو حرکت کنند، یا هنگامی که اوربایت یا آندربایت، لبخند شما را تحت تاثیر قرار می دهد.
• اعمال فشار اضافی: در بیشتر موارد، در هنگام استفاده از براکت ها، دندان های آسیاب بزرگ به عنوان لنگر، پشتیبانی لازم برای حرکت دندان ها را ارائه می دهند. با این حال، در برخی موارد، برای حرکت دقیق تر دندان ها به فشار اضافی نیاز است. هدگیر ارتودنسی با فراهم آوردن قلابی که در پشت گردن یا سر قرار می گیرد این فشار را اعمال می کند.
• افزایش سرعت درمان: در آخر، یکی از مهم ترین مزایای استفاده از هدگیر ارتودنسی، افزایش سرعت درمان است، در غیر این صورت ممکن است درمان پیچیده و وقت گیر باشد.

در صورت نیاز کودکان به استفاده از هدگیر ارتودنسی به عنوان بخشی از برنامه درمانی، بیشتر والدین ممکن است نگران تمسخر کودک توسط همکلاسیان او باشند. اما نیازی به نگرانی نیست. در بیشتر موارد، استفاده از هدگیر ارتودنسی فقط برای 8 ساعت یا کمی بیشتر در طول روز نیاز است. بنابراین شما و ارتودنتیست می توانید با همکاری یکدیگر برنامه ای را تهیه کنید که به کودک شما امکان می دهد تا تنها نیاز باشد در خانه از هدگیر خود استفاده کند. برای اطمینان از دستیابی به نتایج بهینه باید به برنامه تهیه شده توسط شما و متخصص ارتودنسی پیروی کنید.

انتظارات در زمان استفاده از هدگیر ارتودنسی

از هدگیر ارتودنسی چه به منظور اصلاح اوربایت و چه برای اصلاح آندربایت استفاده شود، باید حداقل 8 ساعت در هنگام خواب مورد استفاده قرار گیرد، زیرا در هنگام خواب هورمون رشد تولید می شود و رشد کودک رخ می دهد. در حالت ایده آل، باید چهار تا شش ساعت دیگر نیز در طول روز پوشیده شود. البته در هنگامی که کودک مشغول ورزش کردن، بازی های پرتحرک یا غذا خوردن است باید درآورده شود. در هنگام استفاده از هدگیر ارتودنسی، نوشیدن از طریق نی نیز بلامانع است.

ممکن است زمانی طول بکشد تا کودک شما به پوشیدن هدگیر خود عادت کند. در ابتدای امر، استفاده از هدگیر می تواند برای کودک ناراحت کننده و حتی دردناک باشد. بسیاری از ارتودنتیست ها یک دوره تدریجی را برای ابتدای کار توصیه می کنند که در طول آن کودک در روز اول تنها یک ساعت از دستگاه خود استفاده می کند و مدت زمان آن را هر روز افزایش می دهد تا به زمان تجویزی ارتودنتیست برای رسیدن به هدف مورد نظر برسد.

با شروع دستیابی به نتیجه مورد نظر به وسیله هدگیر، متخصص ارتودنسی فشار آن را تنظیم می کند. این امر موجب ناراحتی هایی در ابتدا می شود، تا کودک به تدریج به آن عادت کند. در زمان بروز درد یا ناراحتی، برخی موارد، مانند تهیه غذاهای نرم و استفاده از کیسه آب سرد برای کاهش درد در نواحی صورت یا فک، وجود دارد که می توانید با انجام آنها ناراحتی های کودک خود را کاهش دهید. اگرچه بعضی از مشکلات مال اکلوژن در عرض شش ماه با کمک هدگیر ارتودنسی قابل اصلاح است، اما استفاده از هدگیر برای مدت یک سال برای یک کودک نیز غیر معمول نیست.

کودکان و هدگیر ارتودنسی

نحوه تمیز کردن و مراقبت از هدگیر ارتودنسی

دستورالعمل های عمومی برای مراقبت و نگهداری از هدگیر ارتودنسی وجود دارد:

• قبل از قرار دادن هدگیر، دندان های خود را مسواک بزنید و ذرات غذایی موجود در اطراف بند و قلاب ها را از بین ببرید.
• مرتبا نخ دندان بکشید اما برای جلوگیری از سست شدن بندها، دستورالعمل های پزشک را در هنگام نخ دندان کشیدن رعایت نمایید.
• بخش هایی از هدگیر را که در داخل دهان شما قرار می گیرد را با مسواک و خمیر دندان مسواک بزنید و قطعات فلزی را با صابون ضد باکتری بشویید.
• نیازی به شستن منظم تسمه ها و سایر قسمت های هدگیر نیست. در صورت لکه دار شدن، با یک دستمال مرطوب آن را پاک کنید یا دستورالعمل ارتودنتیست خود را دنبال کنید.
• هنگام برداشتن هدگیر از سر خود، ابتدا کمان قفل بند الاستیک را باز کرده، تا از چشمانتان محافظت کنید و فشار کمتری را بر روی دستگاه وارد نمایید.

مال اکلوژن یا اختلال بایت تنها یک مشکل زیبایی نیست. در صورت عدم اصلاح، دندان های نامنظم می توانند افزایش خطر بروز مشکلات سلامتی دیگر مانند وقفه تنفسی در خواب و اختلال در مفصل گیجگاهی فکی را به ارمغان بیاورند. بسیاری از کودکان ممکن است از استفاده از هدگیر ارتودنسی سرباز زنند. اما در صورتی که ارتودنتیست استفاده از هدگیر ارتودنسی را برای اصلاح اختلالات بایت ضروری تشخیص دهد، والدین باید تمام تلاش خود را برای اطمینان از استفاده فرزندشان انجام دهند. شاید توضیح این مسئله برای آنها که در صورت استفاده مداوم از هدگیر خود، ممکن است قادر باشند سریع تر از نیاز به استفاده آن خلاصی یابند و دوره درمان را به اتمام برسانند، به آنها کمک کند.