اپن بایت چیست و روش درمان آن چیست؟

وقتی که در جمع دوستان و مردم عادی حضور پیدا می کنید و آنها به شما می‌گویند که چرا دهان شما باز است، احتمالا شما مبتلا به اپن بایت هستید. این بیماری به طور مستقیم دندان های فوقانی و تحتانی قدامی را تحت تاثیر قرار می دهد و حرکت آنها به سمت بیرون باعث می شود که نوعی شکاف بین دندان ها به وجود آمده و هنگام بسته شدن دهان همچنان باز بماند.

اپن بایت یکی از انواع مختلف اختلالات بایت یا مال اکلوژن محسوب می شود و به این معنی است که هنگام بسته شدن فک، دندان ها به درستی روی یکدیگر قرار نمی گیرند. در ادامه در مورد علت این بیماری و راهکارهای درمان و بهبود آن صحبت خواهیم کرد.

علل اپن بایت

به طور کلی اختلالات بایت ریشه در مسائل ژنتیکی دارند و درصد بسیار بالایی از آنها از طریق ارثی به فرد منتقل می‌شوند. اما ارتودنتیست ها عوامل دیگر را هم در ایجاد این پدیده دخیل می دانند که می توان به چهار مورد زیر اشاره کرد:

• عادت مکیدن انگشت شست یا پستانک: وقتی که یک فرد به ویژه کودکان انگشت شست یا پستانک خود را با شدت می مکد، فشار زیادی به دندانها وارد می شود که خط تراز آنها را منحرف می‌کند. این عادت اگر درمان نشود یکی از عوامل شایع اپن بایت محسوب می شود.
• عادت فشار زبانی: برخی از افراد عادت دارند که هنگام صحبت کردن یا هنگام بلعیدن غذا، زبان خود را به دندان های جلویی فوقانی و تحتانی فشار می دهند. با توجه به اینکه فشار روی دندان ها به صورت پیوسته و طولانی مدت است می‌تواند منجر به باز شدن فاصله بین دندانها و در برخی موارد شکاف بین دندانی شود.
• اختلالات مفصل تمپورومندیبولار: در علم ارتودنسی این مشکل تحت درمان اختلالات TMJ شناخته می شود که منجر به درد مزمن فک می شود. در اغلب موارد این افراد از زبان خود برای جدا کردن دندان های بالا و پایین از یکدیگر استفاده می‌کنند که به راحتی فک آنها را جابجا کرده و باعث ایجاد اپن بایت می شود.
• مشکلات اسکلتی فک: مشکلات اسکلتی زمانی اتفاق می افتند که فک فرد رشد متناسب و موازی نداشته باشند و این مورد اغلب تحت تاثیر شرایط ژنتیکی است.

بهترین درمان اپن بایت

 گزینه های درمانی متنوعی برای این مشکل وجود دارد که انتخاب بین آنها به شرایط خود فرد وابسته است. یک ارتودنتیست بر اساس سن فرد و اینکه دندانهای دائمی یا شیری داشته باشد توصیه های خاصی ارائه می دهد که اصلی ترین آن ها شامل موارد زیر می شوند:

• اصلاح رفتار فرد به منظور جلوگیری از برخی عادت های فردی
• درمان های مکانیکی شامل استفاده از براکت ارتودنسی و براکت اینویزیلاین
• عمل جراحی فک همراه با ارتودنسی (ارتوسرجری)

اگر اپن بایت در کودکانی رخ دهد که هنوز بیشتر دندان‌های شیری آنها در دهان باقی مانده احتمال درمان شدن آن وجود دارد. به همین دلیل دندانپزشکان توصیه می‌کنند که خانواده‌ها عادت مکیدن انگشت شست یا پستانک را پس از 4 سالگی متوقف کنند. در برخی موارد اگرچه دندان های دائمی وجود دارند اما به طور کامل رشد نکرده اند و در این گونه موارد ارتودنتیست استفاده از روش های ارتودنسی فانکشنال را در دستور کار خود قرار میدهد

اپن بایت و درمان آن

اگر دندان‌های دائمی فرد به همان الگوی دندانهای شیری رشد کنند و فرد اپن بایت را تجربه کند در این وضعیت ارتودنتیست ها راهکارهایی مانند براکت ارتودنسی را برای عقب کشیدن دندان ها پیشنهاد می دهند. برای افرادی که دندان‌های دائمی کاملاً رشد کرده‌اند، اغلب ترکیبی از براکت ارتودنسی و عمل جراحی فک پیشنهاد می شود. اما در نهایت در موارد شدید ممکن است ارتودنتیست عمل جراحی فک را برای جابجایی فک فوقانی توصیه کند.

سایر روش های درمانی برای اپن بایت قبل از سن بلوغ شامل استفاده از دستگاه غلطک دار برای محدود کردن توانایی زبان در وارد آوردن فشار به دندان های جلویی و همچنین استفاده از هدگیر برای تنظیم فشار روی فک ها می شوند.

چرا باید اپن بایت درمان شود؟

به طور کلی اختلالات بایت به شکل واضح و چشمگیری شکل ظاهری فرد را تحت تاثیر قرار می دهند و عملکرد طبیعی دندان ها را مختل می کند. بنابراین فرد هم در رعایت بهداشت دهان و دندان دچار مشکل می‌شود و هم اعتماد به نفس او برای حضور در گروه های عمومی تحت تاثیر قرار می گیرد. به طور کلی به دلایل زیر باید این بیماری درمان شود:

• مسائل زیبایی شناسی: کسانی که دچار اپن بایت هستند از وضعیت ظاهری دندان‌های خود ناراضی هستند، زیرا در این وضعیت به نظر می‌رسد که دندان‌های فرد در حال بیرون آمدن هستند.
• مشکل در صحبت کردن: باز بودن دندان ها و فاصله گرفتن آنها از یکدیگر در گفتار و تلفظ برخی از حروف اختلال ایجاد می‌کند. این مشکل در بین گروه‌های دوستانه و به ویژه در مدارس برای دانش‌آموزان چالش برانگیز است.
• مشکل در غذا خوردن: وجود فاصله بین دندان های جلویی روند گاز گرفتن و جویدن درست غذا را مختل می کند.
• همپوشانی دندان‌ها : فاصله گرفتن دندان ها از یک سو باعث فشردگی آنها در طرف دیگر شده که منجر به ساییدگی سطح آنها و در نهایت ناراحتی و مشکلات دندانپزشکی می‌شود.

شما به عنوان یک بیمار یا به عنوان خانواده کودک اگر هر کدام از این عوارض جانبی را از اپن بایت به تجربه کردید، باید بلافاصله خود را به یک متخصص ارتودنسی نشان دهید تا گزینه های درمانی را برای شما به کار ببرد.

اپن بایت و درمان آن

 جمع بندی

اپن بایت در هر سنی قابل درمان است اما وقتی که دندان های دائمی به طور کامل رشد نکرده‌اند درمان آن بسیار آسان تر و پیچیدگی بسیار کمتری دارد. کودکانی که به این مشکل مبتلا هستند باید در سن ۷ سالگی ارزیابی دندانپزشکی شوند و در صورت نیاز به ارتودنتیست معرفی شوند. این محدوده سنی برای شروع برخی از اقدامات درمانی مانند اصلاح رفتار به منظور جلوگیری از ایجاد اپن بایت بسیار مناسب است.

برای بزرگسالان درمان اپن بایت پیچیده‌تر است و ممکن است ارتودنتیست گزینه های درمانی ترکیبی مانند استفاده از براکت های ارتودنسی و ارتوسرجری را پیشنهاد دهند و در برخی موارد هم ممکن است جراحی فک توصیه شود.

امیدواریم اطلاعات گفته شده در این مطلب برای آشنایی بیشتر شما با اپن بایت و تاثیر آن روی فرد کافی باشد، اما برای مشاوره بیشتر و رزرو وقت از ارتودنتیست از طریق شماره های سایت با ما تماس بگیرید.