اهمیت سفت کردن براکت ها

از براکت ها برای اصلاح مشکلات دندانی از جمله مال اکلوژن، کج بودن و ازدحام بیش از حد دندان ‌ها استفاده می‌ شود. درمان ارتودنسی ممکن است ماه ها یا حتی چند سال طول بکشد و دندان ها در طول زمان به مرور در موقعیت درست خود جای می گیرند. برای ادامه درمان ارتودنسی لازم است براکت ها به طور مرتب سفت شوند.

سفت کردن براکت ها یکی از نکاتی است که افرادی که قصد استفاده از براکت ها را دارند باید مورد توجه قرار دهند. درمان ارتودنسی یک نوع درمان فعال است، یعنی با قرار دادن براکت ها درمان تمام شده نیست و لازم است بیمار به طور مرتب با متخصص ارتودنسی خود ملاقات کند تا پیشرفت درمان وی مورد بررسی قرار گیرد. متخصص ارتودنسی در تمام طول درمان به نیازهای ارتودنسی فرد توجه ویژه ‌ای می کند و در طول مسیر نیز اقدامات درمانی خاصی را انجام می‌ دهد تا اثربخشی ارتودنسی را افزایش دهد.

 سفت کردن منظم براکت ها یکی از مهم ترین بخش های این نوع درمان است. این فرآیند بین هفته های ۶ تا ۸ پس از قرار دادن براکت ها انجام می شود و پس از آن نیز لازم است هر ۶ تا ۸ هفته یک بار مجدداً سفت کردن براکت ها تکرار شود. در این مقاله نکاتی درباره سفت کردن براکت ها و دلیل اهمیت آن به عنوان بخشی از درمان ارتودنسی ارائه شده است.

اهمیت سفت کردن براکت ها

چرا لازم است متخصص ارتودنسی براکت ها را سفت کند؟

تنها هدف اصلی از قرار دادن براکت ها صاف کردن دندان های کج و نامنظم و کمک به نگه داشتن دهان و دندان در تراز کامل است. براکت ها و سیم ها به دندان های فرد فشار وارد می کنند و فرایند صاف نگه داشتن دندان ها را هر چه بهتر انجام می دهند.

معمولاً درمان ارتودنسی فرایندی زمان ‌بر است زیرا مدت زمان زیادی طول می کشد تا سیم ها دندان ها را جابجا کنند و در موقعیت درست خود قرار دهند، بنابراین نیاز به ملاقات های ماهانه با متخصص ارتودنسی وجود دارد. توجه به این نکته حائز اهمیت است که بیماران باید اطمینان حاصل کنند که حتی یک قرار ملاقات را از دست ندهند تا درمان موثر واقع شود.

سیم هایی که در فرایند ارتودنسی مورد استفاده قرار می گیرند در هنگام استفاده شدن نرم و انعطاف پذیر هستند، اما سپس به حالتی سفت تغییر می کنند. سفت شدن سیم ها به براکت ها و دندان های فرد فشار وارد می ‌کنند و دندان ‌ها را به آرامی به موقعیت درست خود هدایت می کنند، پس به همین دلیل برای اعمال فشار موثر سیم ها باید سفت شوند، در غیر این صورت شل بودن سیم ها باعث می شود که درمان ارتودنسی بی فایده باشد.

اهمیت سفت کردن براکت ها

فرایند سفت کردن براکت ها به چه صورت است؟

براکت ها باید هر ۶ تا ۸ هفته یک بار با مراجعه به متخصص ارتودنسی سفت شوند. متخصص ارتودنسی براکت ها را سفت و تنظیم می کند. ممکن است در طول انجام این کار افراد درد کمی را تجربه کنند. مراحل سفت کردن براکت ها شامل موارد زیر هستند:

• ابتدا نوارهای لاستیکی به نام لیگاتور الاستیک که براکت ها را روی سیم آرک (سیم قوسی) نگه می دارد، برداشته می شوند.
• سپس خود سیم آرک برداشته می شود.
• بعد از آن متخصص ارتودنسی دندان های فرد و موقعیت آن ها را بررسی می کند.
• متخصص ارتودنسی به فرد اطلاع می دهد که آیا به سیم آرک جدید نیاز دارد یا خیر.
• در نهایت، یا سیم آرک قدیمی یا سیم جدید دوباره روی براکت‌ های فرد قرار می گیرد.
• سپس لیگاتورهای الاستیک جدید برای نگه داشتن براکت ‌ها روی سیم آرک اضافه می‌ شود.

مرحله نهایی جایی است که در واقع سفت کردن براکت ها تجربه می شود و در این مرحله ممکن است بیمار کمی احساس ناراحتی و درد داشته باشد. با هر بار مراجعه بیمار به متخصص ارتودنسی برای سفت کردن براکت ها، وی ناراحتی و فشار کمتری را بر روی دندان های خود احساس می کند. تنها نکته‌ ای که بیمار باید مورد توجه قرار دهد این است که سیم آرک نباید ضربه به دندان های فرد وارد کند. اگر فرد چنین احساسی را تجربه می ‌کند، باید سریعاً با متخصص ارتودنسی خود اطلاع دهد تا این موضوع برطرف شود. لازم به ذکر است خوشبختانه سیم را می توان به راحتی کوتاه کرد و از آسیب رساندن سیم به داخل گونه جلوگیری کرد.

اهمیت سفت کردن براکت ها

بعد از سفت کردن براکت ها چه نکاتی باید مورد توجه قرار گیرد؟

در صورتی که فرد بعد از انجام سفت کردن براکت ها احساس درد داشته باشد، برای کاهش درد و ناراحتی می تواند اقدامات زیر را انجام دهد:

• بیمار می تواند از مسکن هایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کند.
• بهتر است بعد از انجام سفت کردن براکت ها برای چند روز فقط از غذاهای نرم مانند پوره سیب زمینی یا سوپ استفاده شود.
• یکی از مواردی که می‌ تواند باعث کاهش درد ناشی از سفت کردن براکت ها شود نوشیدن آب سرد است. علت مفید بودن نوشیدن آب سرد یا استفاده از کمپرس آب سرد به ناحیه دردناک این است که با ایجاد بی حسی در دهان می تواند درد را کاهش داده و التهاب لثه ها را کم کند.
• همچنین می توان از بی حس کننده های خوراکی نیز استفاده کرد.
• شست و شوی دهان با آب و نمک نیز می تواند درمانی کمک کننده برای تسکین درد باشد.

فکر کردن به نتیجه نهایی می‌ تواند تحمل مسیر درمان را ساده تر کند.

برای اکثر بیماران سفت کردن براکت ها با گذشت زمان امری ساده تر خواهد شد و آن ها درد کم تری را به مرور زمان تجربه می کنند.

در چند مرحله اول دندان ها به استفاده از براکت ها و حرکت در لثه عادت می کنند. این موضوع باعث می‌ شود تا در قرار ملاقات های بعدی ، فرد درد کمتری را احساس کند. علی رغم ناخوشایند بودن برخی از بخش های سفت کردن دندان، در نهایت نکته ای که فرد برای تحمل هرچه بیشتر درد باید مورد توجه قرار دهد، این است که در انتهای درمان ارتودنسی به لبخندی زیبا دست پیدا می‌ کند که باعث افزایش اعتماد به نفس او خواهد شد. در پایان راه لازم نیست دیگر دهان خود را پشت دستان خود پنهان کرده یا با لب های فشرده لبخند بزند. بیمار باید به خود یادآوری کند که پس از پایان درمان ارتودنسی می ‌تواند تبدیل به فردی اجتماعی شود. پس نکته مهم این است که صبور باشد و به متخصص ارتودنسی و روند درمان اعتماد کند. فرد قطعاً در پایان کار از صبوری خود خوشحال خواهد بود!

اهمیت سفت کردن براکت ها

عواقب سفت نکردن براکت ها

اگر براکت ها در طول درمان سفت نشوند، هیچ خطری برای سلامت دندان ندارد و هیچ عوارض جانبی برای دندان ‌ها به دنبال نخواهد داشت، اما همان طور که در قسمت های قبلی درباره این موضوع صحبت شد، براکت ها به دلیل فشار تدریجی هنگام حرکت دندان ها چسبندگی خود را به روی دندان‌ ها از دست می ‌دهند و همین امر باعث می‌ شود تا براکت ها پس از گذشت مدت زمانی بی اثر شوند. این موضوع باعث افزایش مدت زمان درمان می شود.

سخن نهایی

سفت کردن براکت ها در طول درمان ارتودنسی اهمیت بسیار زیادی دارد. این فرآیند به عنوان تنظیم کننده براکت ها شناخته می شود. براکت ها به آرامی و به تدریج به دندان های فرد فشار وارد می ‌کنند تا آن ‌ها تغییر مکان دهند و در موقعیت درست خود قرار گیرند، اما هر بار که موقعیت دندان ها تغییر می کنند براکت ها چسبندگی خود را از دست می دهند. بنابراین همین امر باعث می‌ شود سفت کردن براکت ها در طول درمان امری حائز اهمیت باشد.