در این نوشته می خوانید:
آپنه خواب یک وضعیت مخرب است که می تواند منجر به خستگی در طول روز، فشار خون بالا، مشکلات قلبی، دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک شود. اگر بیماران متوجه می شوند که با صدای بلند خروپف می کنند و پس از یک خواب کامل شبانه خسته هستند، ممکن است علائم آپنه خواب را نشان دهند.
گزینه های درمانی زیادی برای آپنه خواب وجود دارند، از جمله دستگاه های CPAP و سایر دستگاه های تنفسی. با این حال، یک روش کمتر تهاجمی نیز ممکن است برای درمان آپنه خواب استفاده شود. در برخی موارد، بخصوص در کودکان، انسداد راه هوایی به دلیل نامرتبی دندان ها ایجاد می شود.
برخی ارتودنتیست ها می توانند به بیماران مبتلا به آپنه خواب کمک کنند تا بهتر بخوابند و زندگی سالم تری داشته باشند.
سه نوع اصلی آپنه خواب وجود دارد: آپنه خواب انسدادی، که در آن ماهیچه های گلو بیش از حد شل می شوند. آپنه خواب مرکزی، که در آن مغز سیگنال های تنفسی مناسب را ارسال نمی کند. و سندرم آپنه خواب پیچیده، ترکیبی از آپنه انسدادی و مرکزی. آپنه خواب باعث می شود که تنفس فرد در طول شب به طور مکرر شروع و متوقف شود. آنها معمولاً مزاحم اعضای خانواده خود می شوند که سعی می کنند در شب بخوابند. این اغلب اولین علامتی است که فرد به درمان آپنه خواب نیاز دارد.
در زیر دلایل اصلی دو نوع اولیه آپنه خواب آورده شده اند. آپنه انسدادی خواب نوعی است که بیشتر از طریق مداخله ارتودنتیک درمان می شود.
آپنه خواب انسدادی زمانی رخ می دهد که عضلات پشت حلق بیش از حد شل شوند. ماهیچه ها کام، نرم کام، لوزه ها، زبان و دیواره های داخلی گلو را حمایت می کنند. هنگامی که این ماهیچه ها شل می شوند، با تنفس بیمار، راه هوایی بسته یا باریک می شود. این می تواند باعث کمبود اکسیژن در مغز شود و مغز را وادار می کند تا بیمار را به اندازه کافی بیدار کند تا راه هوایی خود را دوباره باز کند.
آپنه خواب مرکزی زمانی اتفاق می افتد که مغز پیام درستی را به ماهیچه ها منتقل نمی کند. بدن هیچ تلاشی برای تنفس کوتاه مدت انجام نمی دهد.
ارتودنتیست ها از جمله متخصصانی هستند که تشخیص می دهند یک بیمار بزرگسال یا کودک به آپنه خواب مبتلا است. آنها برای این وضعیت، در طول درمان بیمار، به طور منظم غربالگری را انجام می دهند. اگر تشخیص داده شود که یک بیمار به آپنه خواب مبتلا باشد، باید به پزشک متخصص ارجاع داده شود. پزشک ممکن است توصیه کند که بیمار تحت درمان ارتودنسی قرار گیرد تا راه های هوایی در هنگام خواب باز بمانند. ارتودنتیست ها برای باز نگه داشتن مجاری تنفسی بیماران در هنگام خواب از ابزارهای دهانی استفاده می کنند. این ابزارها شامل ابزارهای دهانی جلو آورنده فک پایین و ابزارهای نگهدارنده زبان می باشند. ابزارهای جلو آورنده فک پایین، فک و سایر بافت ها را جلو نگه می دارند. این به باز نگه داشتن راه هوایی فوقانی کمک می کند. دستگاه های نگهدارنده زبان، زبان و سایر بافت های نرم را از شل شدن و انسداد راه هوایی جلوگیری می کنند. ابزارهای نگهدارنده زبان تقریباً به اندازه ابزارهای دهانی جلو آورنده فک پایین مؤثر هستند. این می تواند به این معنا باشد که یک ابزار نگهدارنده زبان می تواند گزینه ای ارزان تر و کم تهاجم تر از دستگاه CPAP باشد.
اگر بیماران به آپنه خواب انسدادی شدید مبتلا باشند، ممکن است کاندیدای جراحی جلو آوردن فک پایین باشند. این می تواند یک جایگزین عالی برای بیمارانی باشد که نمی توانند ابزارهای دهانی را در شب تحمل کنند و نمی توانند به درمان CPAP پایبند باشند.
گزینه های زیادی برای درمان آپنه خواب در بیماران خردسال از طریق مداخله ارتودنتیک وجود دارد. درمان ارتودنسی اولیه ممکن است به ناهنجاری های اطراف ساختارهای استخوانی اطراف راه هوایی کمک کند. درمان زود هنگام می تواند علل آپنه انسدادی خواب در کودکان و همچنین بزرگسالان و نوجوانان را معکوس کند. در کودکان نیز می توان از جراحی جلو آوردن فک پایین استفاده کرد. جراحی وسیع کردن آهسته یا سریع فک بالا همچنین می تواند به باز کردن راه هوایی و کاهش خطر مشکلات ناشی از آپنه خواب انسدادی کمک کند.
مزیت اصلی درمان ارتودنسی برای آپنه خواب انسدادی این است که بیماران می توانند آرام شوند و به خواب عمیق و ترمیمی بروند. خواب قطع شده و کمبود اکسیژن می تواند مشکلات جدی بسیاری ایجاد کند و هنگامی که آپنه خواب درمان می شود، افراد می توانند زندگی سالم تری داشته باشند.
مانند تمام درمان های ارتودنسی، حرکت دندان ها با ابزارهای دهانی اتفاق می افتد. این ممکن است باعث ظاهر نامطلوب در دهان شود. یک متخصص ارتودنسی که به درستی آموزش دیده باشد، می تواند به بیمار کمک کند تا این مشکلات را با درمان بیشتر جبران کند.
هنگام جستجوی یک متخصص ارتودنسی که بتواند به درمان آپنه خواب شما یا فرزندان شما کمک کند، باید مطمئن شویدد که یک پزشک با تجربه را پیدا می کنند. این متخصصان ارتودنسی از نزدیک با متخصصان خواب و جراحان همکاری می کنند تا به طراحی یک طرح درمانی برای حمایت از خواب سالم در بیمارانشان کمک کنند.
ابزارهای دهانی ممکن است باعث حرکت دندان ها شوند. ارائه دهندگان درمان ارتودنسی که ارتودنتیست نیستند ممکن است در مورد اثرات ناخواسته ابزارهای دهانی روی دندان های بیمار خود در دراز مدت ندانند. ارتودنتیست ها می توانند به مدیریت تراز دندان ها کمک کنند و مطمئن شوند که عوارض جانبی ناخواسته رخ نمی دهند یا قابل ترمیم هستند.