در این نوشته می خوانید:
براکت هایتان برداشته شده اند، دندان هایتان صاف و همراستا شده اند و لبخند زیبایی دارید. اکنون متخصص ارتودنسی شما یک نگهدارنده دائمی را توصیه می کند.
ممکن است ابتدا احساس کنید که فریب خورده اید. قرار بود تمام ابزارهای فلزی داخل دهان شما تنها راه حل درمان شما باشند! اما آیا این واقعاً به معنی بقیه عمر شما خواهد بود؟ آیا درد و هزینه درمان ارتودنسی تا آخرین روزهای عمر شما را آزار خواهند داد؟
نگهدارنده های دائمی معمولاً تا 20 سال دوام می آورند اما بسته به میزان مراقبت شما می توانند سریع تر یا کندتر خراب شوند. اما آیا به این معناست که این گزینه بهتر از یک نگهدارنده متحرک است؟ از بین همه نگهدارنده های دندان، کدام یک بهترین است؟
در این مقاله، ما به پرسش های شما در مورد نگهدارنده های ثابت پاسخ خواهیم داد و اطلاعات مختلف در زمینه های زیر را در اختیار شما قرار خواهیم داد:
هزینه ریتینرها یا نگهدارنده های دائمی، مزایای آنها، مشکلات احتمالی، اگر بشکنند چه باید کرد.
امیدواریم این مقاله به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا آنها بهترین گزینه برای شما هستند یا خیر!
ریتینر یا نگهدارنده دائمی (که معمولاً تحت عنوان “نگهدارنده لینگوال”، “ریتینر ثابت چسب شونده”، “ریتینر ثابت” یا “نگهدارنده چسب شونده” نیز نامیده می شود) یک میله فلزی است که پشت دندان های شما قرار می گیرد تا از لغزیدن و جابجا شدن و بازگشت آنها به موقعیتی که قبل از استفاده از بریس ها در آنجا قرار داشته اند جلوگیری کند. آنها دائمی هستند زیرا با چسب مخصوص دندانپزشکی به دندان های شما، به طور معمول فقط چهار تا شش دندان جلوی شما، متصل می شوند.
معمولاً ارتودنتیست بلافاصله یا شش ماه پس از برداشتن بریس ها، نگهدارنده سیمی پشت دندانی را توصیه می کند تا اطمینان حاصل شود که دندان های شما در یک راستا باقی می مانند. ریتینرهای دائمی برای برخی از افراد روی دندان های بالا و پایین قرار می گیرند، با این حال، این امکان کمتر وجود دارد که دندانپزشکان توصیه کنند نگهدارنده های دائمی روی دندان های فک بالا قرار بگیرند و بیشتر توصیه می کنند نگهدارنده دائمی روی دندان های فک پایین قرار بگیرند، زیرا احتمال شکستگی زودرس آنها بیشتر خواهد بود.
نگهدارنده های قابل جابجایی را می توان به راحتی جدا کرد و جایگزین کرد. دو نوع وجود دارد:
استفاده از نگهدارنده ها بعد از بریس ها بسیار مهم است. برای پرهیز از جابجایی دردناک و شدید بریس ها، یک نگهدارنده دائمی راهی دائمی برای حفظ دندان های شما در جای خود ارائه می دهد.
عدم استفاده از نگهدارنده بعد از بریس ها می تواند به لبخند شما آسیب برساند و در نهایت باعث شود ارتودنتیست شما برای بار دوم پیشنهاد استفاده از بریس ها را بدهد.
چندین نوع نگهدارنده وجود دارد. انتخاب نگهدارنده مناسب در ادامه درمان ارتودنسی تهاجمی، می تواند کاری دلهره آور باشد. آیا درد خواهد داشت؟ آیا هزینه زیادی خواهد داشت؟ اگر بشکند چه اتفاقی می افتد؟ آیا متحرک است؟ هر چند وقت یکبار باید آن را پوشید؟ مزایا و معایب زیادی برای انواع مختلف نگهدارنده ها وجود دارند که ممکن است باعث شوند تصمیم گیری سخت به نظر برسد.
مفیدترین نکته در مورد نگهدارنده هایی که چسبیده می شوند این است که نمی توان آنها را فراموش کرد. هنگامی که در جای خود قرار گیرد، ممکن است فراموش کنید که اصلاً چنین چیزی داخل دهان شما وجود دارد و هرگز نیاز نیست نگران مراقبت هایی باشید که باید از نگهدارنده های متحرک شوند. این نوع ریتینر همچنین به شما این امکان را می دهد که از تمام دردی که با گذاشتن نگهدارنده ای ایجاد می شود که مدت زمان طولانی خارج از دهان شما و داخل قفسه بوده است، جلوگیری کنید.
در حالی که نگهدارنده های چسبانده شده ممکن است بهترین گزینه برای نگهدارنده های دندان ها به نظر برسند، مشکلات نگهدارنده های دائمی ناشناخته نیستند.
یک نگهدارنده دائمی می تواند باعث شود خوب تمیز کردن دندان ها دشوار شود، زیرا سیم روی یک نگهدارنده چسبانده شده می تواند باکتری ها و ذرات مواد غذایی را به دام بیندازد و احتمال ایجاد حفره های دندانی را برای شما افزایش دهد زیرا نخ دندان کشیدن دشوارتر می شود. یک مسواک زدن ساده دندان ها کافی نیست؛ به منظور پرهیز از آسیب های دندانی، نخ دندان کشیدن دقیق و کامل نیاز است. هنگامی که صحبت از نخ دندان کشیدن با ابزارهای ارتودنسی به میان می آید، برای راحت تر شدن تمیز کردن، ممکن است بخواهید به خرید واتر فلاسر فکر کنید.
آیا نگهدارنده های دائمی درد دارند؟ نه الزاماً، اما آنها می توانند ناراحت کننده یا آزار دهنده باشند زیرا زبان شما دائماً در حال لمس کردن آن است. اما پس از عادت کردن به آن، این احساس به سرعت از بین می رود.
نگهدارنده ساخته شده نیز مانند هر ابزار دندانی دیگری می تواند به مرور زمان خراب شود. در برخی مواقع ممکن است مجبور شوید نگهدارنده خود را تعویض کنید و تعویض نگهدارنده دائمی بسیار دشوارتر از نگهدارنده متحرک است، زیرا برای انجام این تعمیر نیاز است که در کنار ارتودنتیست حضور داشته باشید.
یکی دیگر از مشکلات نگهدارنده های دائمی این است که در نگهدارنده های چسب شده احتمال افزایش انباشته شدن پلاک و به دام افتادن باکتری ها وجود دارد و همچنین در صورت شکستن نگهدارنده، تعویض یا تعمیر آن مشکل تر خواهد بود.
بنابراین شما باید موارد متعددی را در نظر بگیرید. برای مشاهده خلاصه ای از مزایا و معایب ریتینرهای ثابت به جدول زیر نگاه کنید:
مزایا | معایب |
تقریباً نامرئی | تمیز کردن دندان ها را دشوارتر می کند |
گم شدن آنها غیر ممکن است | ممکن است شکسته شود که نیاز به تعویض یا تعمیر دارد |
لازم نیست به یاد داشته باشید که آن را بپوشید | هزینه بیشتری نسبت به نگهدارنده های متحرک دارد |
سال ها دوام می آورد |
نگهدارنده های دائمی بین 150 تا 500 دلار برای هر نگهدارنده قیمت دارند. شما ممکن است به یک نگهدارنده دندان های فک پایین و یک نگهدارنده برای دندان های جلوی فک بالا نیز نیاز داشته باشید (تا 1000 دلار برای هر دو دندان جلوی فک های پایین و بالا).
اما اگر برای یک نگهدارنده دائمی تا 1000 دلار هزینه کنید و مجبور شوید آن را بردارید، چطور؟
هزینه برداشتن نگهدارنده های دائمی از 150 دلار 500 دلار است (این شامل هزینه تعمیر و تعویض نگهدارنده دائمی در صورت شکسته شدن آن از یک طرف می شود).
قیمت یک نگهدارنده دائمی اندکی بالا است، اما با توجه به اینکه در نهایت هزینه های آن کمتر از نگهدارنده های متحرک که راحت تر گم می شوند و آسیب می بینند، قیمت های نگهدارنده دائمی با توجه به طول عمر بالای 20 سال بسیار مناسب است!
در حالی که نگهدارنده چسبانده شده ممکن است 20 سال دوام داشته باشد، اما گاهی اوقات نگهدارنده فلزی چسبانده شده به پشت دندان های فک پایین یا دندان های فک بالای شما بیش از حد آزار دهنده است و شما می خواهید نگهدارنده ثابت خود را بردارید.
در اینترنت هزاران راه حل خانگی برای حل این مشکل ارائه شده است، از جمله مخلوط کردن خمیری از جوش شیرین و پراکسید برای خیساندن چسبی که با آن سیم فلزی به دندان های شما چسبانده شده است. اما تنها راه ایمن و اثربخش برای برداشتن نگهدارنده چسبانده شده، پیگیری درمان از ارتودنتیست است.
تلاش برای به تنهایی برداشتن ریتینر می تواند دندان های شما را در معرض آسیب قرار دهد و احتمالاً دندان های شما به درمان های بیشتری برای صاف شدن و همچنین اصلاح آسیب سطح نیاز خواهند داشت.
بنابراین اکنون می دانید که نگهدارنده یا ریتینر دائمی یک راه عالی برای سال ها حفظ دندان های شما پس از درمان ارتودنسی است. مطمئناً نقطه ضعف هایی وجود دارد؛ آنها گران تر از نگهدارنده های متحرک هستند و می توانند در طول زمان بشکنند و ممکن است نیاز به تعویض یا حذف داشنه باشند.
در نهایت، ارتودنتیست شما می تواند به شما توصیه کند که آیا نگهدارنده دائمی برای شما بهترین گزینه درمانی است یا خیر.
شما باید تا آخر عمر از نگهدارنده دائمی استفاده کنید مگر اینکه دندانپزشک یا ارتودنتیست شما دستور دیگری داده باشد. با این حال، در برخی مواقع نگهدارنده دائمی شما ممکن است خراب شود. شما باید مراجعه کنید تا آن را تعمیر کنید یا آن را با یک ریتینر جدید تعویض کنید.
اگر نگهدارنده دائمی شما شکست یا کنده شد، ممکن است وسوسه شوید که خودتان در منزل چسب آن را جدا کنید. برای حفظ سلامتی خود به ارتودنتیست مراجعه کنید تا چسب را پاک کند. این تنها راه واقعاً ایمن و مؤثر است.
نگهدارنده های دائمی با مراقبت مناسب می توانند تا ۲۰ سال دوام بیاورند، گرچه بسیاری از افراد متوجه می شوند که نگهدارنده دائمی روی دندان های فک بالا خیلی زودتر از نگهدارنده دائمی روی دندان های فک پایین می شکنند. علت این است که آنها در نتیجه نیروی ناشی از بایت در معرض فشار بیشتری قرار می گیرند.
نگهدارنده های دائمی از 150 تا 500 دلار برای یک عدد هزینه دارند و شما می توانید آن را برای یک دست دو برابر کنید. اگر نگهدارنده لینگوال شما نیاز به برداشتن، تعویض یا تعمیر داشته باشد، هزینه یکسان است. اگر نگهدارنده شما بشکند، باید به ارتودنتیست مراجعه کنید تا ببینید آیا آنها توصیه می کنند آن را بردارید یا تعویض کنید.
اگر نگهدارنده های دائمی خود را تمیز نگه ندارید، خطر ابتلا به بیماری لثه و حفره های دندانی افزایش می یابد. اگر نگهدارنده های دائمی تمیز نگه داشته شوند، معمولاً برای دندان های شما مضر نیستند.
نگهدارنده های دائمی از مواد نرم ساخته شده اند تا امکان سازگاری صحیح با دندان های شما را داشته باشند و باید اجازه دهند کمی حرکت دندان های شما انجام شود. با این حال، اگر آنها بشکنند، باید فوراً تعویض شوند.