اجزای براکت ارتودنسی را بشناسید

وقتی که قصد استفاده از درمان ارتودنسی برای زیبایی لبخند و بهبود وضعیت دندان های خود دارید، احتمالاً دوست دارید بدانید که قطعات براکت ارتودنسی چه نقشی دارند. براکت های ارتودنسی در طی سالیان مختلف تغییراتی به خود داشته اند و امروزه گزینه های متنوعی از جمله براکت های فلزی سنتی و براکت های شفاف و نامرئی در بازار وجود دارد. با توجه به انواع مختلفی که از این ابزارها برای نظم سریع دندان ها استفاده می شود، طبیعتا بخش ها و اجزای آنها هم با یکدیگر متفاوت است.

با در نظر گرفتن این موضوع در ادامه به معرفی قطعات براکت ارتودنسی و همچنین انواع براکت ها خواهیم پرداخت تا درک بهتری از آنها داشته باشید.

اصلی ترین قطعات براکت ارتودنسی

براکت های فلزی سنتی ده‌ها سال است که توسط ارتودنتیست ها استفاده می شوند و هنوز هم محبوب ترین گزینه ارتودنسی هستند. این محبوبیت به دلیل سرعت در مرتب کردن دندانها و همچنین مقرون به صرفه بودن آنها از لحاظ اقتصادی است. فلز استفاده شده در این ابزار ها بسیار قوی و محکم است که امکان ترکیب کردن آن با تیتانیوم یا استیل ضد زنگ وجود دارد. معمولاً در همه براکت های ارتودنسی ۳ قطعه اصلی وجود دارد:

براکت ها

قطعات فلزی یا سرامیکی کوچکی هستند که با استفاده از چسب مخصوص به سطح دندان ها متصل می شوند. وجود این چسب برای اطمینان از اتصال مناسب براکت ها به سطح دندان ها ضروری است. این چسب به گونه ای است که پس از اتمام درمان ارتودنسی می‌توان براکت ها را از سطح دندان جدا کرد. براکت های فلزی از جنس استیل ضد زنگ هستند اما نمونه هایی به رنگ سفید و از جنس سرامیک یا مواد شفاف هم ساخته شده تا تنوع بیشتری بین قطعات براکت ارتودنسی وجود داشته باشد.

قطعات براکت ارتودنسی

سیم ارتودنسی

 این سیم در واقع با عنوان “Archwire” شناخته می شود. این سیم فلزی است که تمام براکت ها را در دهان شما به هم متصل می کند. این سیم در قوس دندانها خم شده و فشار کنترل شده ای به دندانها وارد می کند. در حقیقت سیم ارتودنسی مهمترین ابزار در بین قطعات براکت ارتودنسی محسوب می شود که فشار وارد به دندان ها به کمک این سیم به وجود می آید.

نوار های الاستیک

نوار های الاستیک یا نوارهای لیگاچور (Ligature Elastics) ابزارهایی منعطف برای نگهداری سیم ارتودنسی روی براکت ها محسوب می‌شوند. بدون وجود لیگاچور اتصال محکمی بین سیم ارتودنسی و براکت ها وجود نخواهد داشت و به همین دلیل عملکرد آنها تحت تاثیر قرار می گیرد.

قطعات براکت ارتودنسی

قطعات جانبی براکت های ارتودنسی

مواردی که در بندهای قبلی گفته شد به عنوان اصلی ترین قطعات براکت ارتودنسی شناخته می شوند که در براکت های فلزی و سرامیکی کاربرد زیادی دارند. اما ارتودنتیست ها با توجه به شرایط هر فرد ممکن است ابزارهای جانبی دیگری هم به کار ببرند که هر کدام از آنها نقش متفاوتی دارد. این ابزارهای جانبی عبارتند از:

هدگیر (Headgear)

یک وسیله خارجی است که به عنوان تکمیل کننده درمان ارتودنسی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به براکت ارتودنسی کمک می کند تا وضعیت صورت و فک به خوبی تنظیم شود. برخی هدگیر ها برای جمع کردن فک فوقانی استفاده می شوند. این ابزار فک بالا را به جلو و متناسب با وضعیت فک پایین حرکت می دهد. هد گیر ها از یک بند منفرد ساخته شده اند که اطراف گردن فرد را پوشش می دهند و از طرف جلو هم به قسمت جلوی دندان‌ها وصل می شود.

گروه دیگری هم از هد گیر ها وجود دارد که برای قسمت بالای سر و گردن آنها بندهای پلاستیکی در نظر گرفته شده تا فشار کاملی به قسمت فک بیمار وارد کند. هدگیر از جمله حساس ترین قطعات براکت ارتودنسی محسوب می‌شود و انتخاب نوع آن باید با نظر ارتودنتیست و متناسب با شرایط بیمار باشد.

فنر های مارپیچی (Springs)

همانطور که از اسم آنها مشخص است، فنرهایی برای فشار دادن و کشیدن دندان ها در یک جهت خاص هستند. این فنرها به طور کلی به سیم براکت ارتودنسی وصل می‌شوند و در بین براکت های هر دندان قرار می گیرند. این ابزارها عمدتاً برای بستن یا باز کردن شکاف بین دندان ها استفاده می شوند و به همین دلیل ممکن است کاربرد چندانی نسبت به سایر قطعات براکت ارتودنسی نداشته باشند.

رابربند الاستیک

برخی از بیماران به نیروی اضافی نیاز دارند تا دندان ها را مطابق با برنامه ریزی شده به مکان مناسب حرکت دهند. این نیرو توسط رابر بند الاستیک تامین می‌شود که به براکت ها وصل می شود و دندان ها را در یک جهت خاص حرکت می دهد. استفاده از رابربند منوط به تصمیم متخصص برای حرکت دندان ها بوده و به همین دلیل بیمار هنگام مراقبت از براکت ارتودنسی باید توجه ویژه‌ای به آنها داشته باشد.

انواع براکت های ارتودنسی

با توجه به مروری که به قطعات براکت ارتودنسی داشتیم، بد نیست که به بررسی انواع براکت های ارتودنسی هم بپردازیم تا به شکل مختصر آنها را بشناسید:

• براکت لینگوال: این براکت ها به معنی واقعی کلمه نامرئی هستند و در قسمت پشتی دندان ها نصب می شوند. این ابزارها از لحاظ عملکرد تفاوت چندانی با براکت فلزی سنتی ندارند و تنها در قسمت داخلی دندان ها و نزدیکی سطح زبان ها قرار می گیرند که برای طرف مقابل نامرئی بوده و عملکردی مانند براکت های سنتی دارند.
• براکت اینویزیلاین: یکی دیگر از شیوه‌های درمان ارتودنسی نامرئی است که هیچ کدام از قطعات براکت ارتودنسی در آن کاربرد ندارد و به شکل سفارشی برای دندان ها و با استفاده از مواد شفاف ساخته می شود. این ابزارها معمولاً هر یک تا دو هفته تعویض می شوند و با توجه به اینکه نظافت آنها راحت تر بوده و هنگام غذا خوردن و ورزش می توان آنها را خارج کرد، محبوبیت زیادی در بزرگسالان دارند.
• براکت سرامیکی شفاف: طراحی این براکت ها همانند براکت های سنتی فلزی است با این تفاوت که در آنها از سرامیک استفاده شده که بسیار شبیه به دندان طبیعی فرد است. قطعات براکت ارتودنسی در این ابزار مشابه با براکتهای فلزی است و امکان انتخاب رنگ مطابق با رنگ طبیعی دندان برای سیم ارتودنسی و براکت ها وجود دارد.
• ریتینر ها: این ابزار ها به عنوان نگهدارنده بعد از اتمام درمان ارتودنسی استفاده می شوند. وجود ریتینر برای حفظ نتایج درمان ارتودنسی و داشتن لبخند زیبا حیاتی است، زیرا امکان بازگشت دندانها به موقعیت اولیه پس از اتمام درمان وجود دارد. معمولا نگهدارنده ها در ماه اول بسیار مهم هستند و اگر از آنها استفاده نشوند احتمالاً دندانها به محل طبیعی خود بر می گردند. نگهدارنده ارتودنسی دو نوع ثابت و متحرک دارد

در اینجا تلاش کردیم که اطلاعات دقیقی در مورد قطعات براکت ارتودنسی برای شما بیاوریم و در کنار آن انواع براکت ارتودنسی را هم معرفی کنیم تا در انجام درمان خود مشکلی نداشته باشید. اما اگر سوالی دارید می توانید همین الان با ما تماس بگیرید و برای رزرو وقت اقدام کنید.